عدس Lentil

کلیات گیاه شناسی عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و دربین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد . عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد . عدس دو نوع است : 1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است . 2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .

ترکیبات شیمیایی: عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد . مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است : انرژی                    340 کالری پروتئین                  25 گرم چربی                     1 گرم مواد نشاسته ای       60 گرم  کلسیم                  80 میلی گرم فسفر                     380 میلی گرم آهن                         7 میلی گرم پتاسیم                   8 میلی گرم ویتامین آ                 600 واحد بین المللی ویتامین ب 1            0/4 میلی گرم ویتامین ب2             0/2 میلی گرم ویتامین ب 3             2 میلی گرم آرسنیک                  1 میلی گرم

خواص داروئی: عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد . عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند . عدس دارای خواص زیر است 1)عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیدره حتما باید از آن استفاده کنند . 2)عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند . 3)برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .  4)برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید . 5)آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست. 6)پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است . 7)عدس را می توان بعنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است . 8)عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .

مضرات : عدس با تمام مزایایی که درد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته می کند . البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد و یا روغن بادام و با سرکه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن میکروپروتئین برای افرادیکه ناراحتی کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیانبخش است .