مصرف
الکل موجب مشکلات وخیمی برای سلامت شخص می شود. الکل پس از نوشیدن، از
طریق معده و روده کوچک جذب خون میشود و 35 نا 45 دقیقه بعد به حداکثر
میزان غلظتش در خون میرسد. میزان غلظت به عواملی چون وزن شخص و نیز این که
آیا شخص الکل با غذا خورده است یا با معده خالی، بستگی دارد. اگر الکل را
با غذا خورده باشید، بدن آن را کندتر جذب خواهد کرد. کبد، الکل را با سرعتی
در حدود یک واحد در ساعت تجزیه میکند. بدن قادر به تغییر این مقدار نیست؛
بنابراین، هرچه بیشتر الکل بنوشید، بدن وقت بیشتری لازم دارد تا آن را
تجزیه کند.
در کوتاه مدت، نوشیدن زیاد الکل موجب مستی و خماری میشود و در درازمدت به
اکثر دستگاههای بدن صدمه میزند. مصرف دایم و الکل ممکن است موجب وابستگی
به الکل و مشکلات اجتماعی از جمله خشونت خانوادگی و بلهوسی شود.
الکل کنترل مغز بر خویشتنداری و توازن و هماهنگی حرکتی را مختل میکند.
نوشیدن درازمدت الکل به سلول های مغزی کنترل کننده یادگیری و حافظه صدمه می
رساند.
مصرف الکل موجب التهاب کبد (هپاتیت) شود. نوشیدن الکل قادر است به کبد
صدمه شدید وارد کند و موجب بیماریهای چون سیروز و سرطان شود.
ممکن است در نتیجه مصرف الکل، زخم معده و دوازدهه (اولین قسمت روده کوچک)
ایجاد شود. علاوه بر آن، خطر پیدایش سرطان معده نیز وجود دارد.
الکل ممکن است، عملکرد جنسی را مختل کند. در درازمدت شاید میزان باروری هم
کاهش یابد.
نوشیدن الکل رگهای پوست را گشاد کرده، موجب دفع گرما از بدن می شود.
نوشیدن درازمدت الکل خطر ابتلا به پرفشاری خون را میافزاید. |